Işığın içinde bir süre daha kaldıktan sonra kendime geldim. Herkesi ve her şeyi hatırlıyorum.Kimin iyi, kimin kötü, kimin gerçekten benim için üzüldüğünü çok kolay bir şekilde analiz edebilir bir hal aldım.Nedenini bilmediğim bir şekilde asistanımın benim dostum olmadığını anlayabiliyorum. Robot projesi artık tamamen içimde benim bir parçam biliyorum.Bu güne kadar öğrenmeyi öğrenmek için çok çaba sarf ettim. İnsan beyninin kusursuz yapısıyla nasıl öğrendiğini anlamak için yıllarımı geçirdim onca zaman bulamadığım bu bilginin ışığın içinde olması beni şaşırttı.
Karım Mine onu kaza anında benim yanımdan götürdüklerini artık çok net hatırlıyorum.Nerede tutulduğu,bulunduğum yere kaç kilometre uzakta olduğunu biliyorum. Ve hatta daha fazlasını da biliyorum. Şuanda bulunduğu yerde binanın kaç girişi olduğunu,binanın yapısını,kime ait olduğunu ne zaman yapıldığı hakkında tüm detaylı bilgiye sahibim.Fakat şuan beklemeliyim.Bu işin içinde bir çok iş var. Artık oyunu ben kuruyorum.
Yerimden kalkamadığım halde istediğim zaman karımın bulunduğu binanın cephesini gören köşeye gözlerimi kapatarak ulaşabiliyorum.Binanın ön girişi çok işlek bir caddeye bakıyor. Dört katlı binada sadece iki odanın ışığının yandığını çok net fark ediliyor.Karım bu odalardan birinde olmalı ve ben ona sadece gözlerimi kapatıp açacak kadar mesafede yakınım.Ona ulaşmak için çok fazla zahmet çekmeyeceğim ama etraftakiler bunu fark etmemeli.
Saat 11.59 asistanım beni selamladı ve robot projemiz hakkında sorular sormaya devam etti. Ne kadar hatırladığım konusunda beni test etmeye devam ediyordu bir yandan.En sevdiğim renk yeşil, en sevdiğim gün salı, en sevdiğim tatlı sütlaç, en sevdiğim sayı 865, en sevdiğim yemek taze fasulye, karımın adı Mine, benim adım Alper, 54 yaşındayım, İstanbul'da doğdum.
Hatırladıklarım karşısında asistanımın göz bebekleri büyüdü suçlu olduğu yada sevindiği anlamına gelir bu. Nabzında bir artış söz konusu ve avuçlarının ısısı değişti. İçimden bir ses on iki kızgın adamın on birinin ilk anda dediği gibi "SUÇLU" diyor. Sadece bir adam suçlu olmadığını düşünmek istiyor. Bu sadece onun yaşayacağı zamanı arttıracak. Eğer suçluysa ve karıma zarar verirse damarlarındaki kana karışacağıma yemin olsun.
Yanımdan ayrılmak için bir bahane uydurdu ve hızlıca odayı terk etti. Bense gözlerimi kapayarak karımın bulunduğu binanın köşesine geldim.Uzun bir bekleyiş olacağa benziyor. Eğer Asistanım Enes bu binaya gelirse, onun için çok güzel olmayan olaylar başlayacak ve kısa süre içinde beni tüm benliğinde hissedecek. Çünkü artık ben her yerdeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder